Γιόρταζε όλη η Ελλάδα την εθνική μας γιορτή : την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό. Γιόρταζε όμως και η Εκκλησία μας κι εμείς μαζί της τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η ευχάριστη και Θεόσταλτη είδηση ότι θα γεννήσει το Υιό του Θεού.
Γιόρταζε και η ενορία μας, ο ναός της Ευαγγελίστριας Ιλίου(Νέων Λιοσίων). Ναι γιόρταζε και η μητέρα μου…..
Όλο το Ίλιον γιόρταζε. Γιορτές στις πλατείες,στα σχολεία ποιήματα, χοροί, παρέλαση, σημαιοστολισμοί, εκκλησιασμός. Και το μεσημέρι γιορτινό τραπέζι με μπακαλιάρο σκορδαλιά και ψάρια ψητά.
Κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνια και οι μαθητές από σε γενιά σε γενιά συνεχίζουν να τιμούν και να γιορτάζουν αυτή την ημέρα. Τα γεγονότα λίγο πολύ τα ξέρουμε. Θα θυμηθούμε όμως γρήγορα γρήγορα τα σημαντικότερα.
Tο 1453 με την άλωση της Κωνσταντινούπολης το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς Τούρκους και το νησιωτικό από τους Βενετούς.
400 χρόνια σκλαβιάς. Σκοτάδι και ερήμωση. Ο ελληνισμός κινδύνεψε να αφανιστεί, περιουσίες χάθηκαν και τα ελληνόπουλα γίνονταν με τη βία γενίτσαροι μακριά από τους γονείς τους.
Μέχρι την επανάσταση έγιναν πολλές εξεγέρσεις χωρίς επιτυχία,γιατί έλειπε η οργάνωση. Ξεχωρίζουν ο Λάμπρος Κατσώνης, ο Λεπενιώτης, ο Γεώργιος Ανδρούτσος , ο Κατσαντώνης και πολλοί άλλοι ήρωες των οποίων οι προσπάθειες δεν πήγαν χαμένες. Το έργο της οργάνωσης του αγώνα το ανέλαβε η Φιλική Εταιρεία. ( Αθ.Τσακάλωφ, Ν. Σκουφάς και Εμ.Ξάνθος). Οι στόχοι ήταν: συγκέντρωση χρημάτων, οργάνωση του λαού, ορισμός τόπου και ημερομηνίας έναρξης της επανάστασης.
Kαι η μέρα αυτή έφτασε. Οι στίχοι του αδικοχαμένου Ρήγα Φεραίου δικαιώθηκαν:
<<καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή>>.
Έτσι στις 23 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κήρυξε την επανάσταση από το Ιάσιο της Ρουμανίας. Η 25η Μαρτίου είναι η επίσημη ημέρα που ξεκίνησε η επανάσταση , ωστόσο εκείνες τις ημέρες έχουν ήδη επαναστατήσει πάρα πολλές πόλεις του Μοριά.(Καλάβρυτα, Μάνη, Πάτρα, Καλαμάτα). Οι μάχες γενικεύτηκαν στα Σάλωνα, στο Γαλαξίδι, στη Λειβαδιά, στην Αταλάντη και όλη την άνοιξη του ίδιου έτους γίνονται σκληρές μάχες οι οποίες σταθεροποίησαν την επανάσταση.
Χιλιάδες ανώνυμοι Έλληνες, απλοϊκοί άνθρωποι, κτηνοτρόφοι, γεωργοί ,ψαράδες, ιερείς, πολέμησαν για την ελευθερία, για την ελληνική γη , για την πίστη τους.
Οι Έλληνες κατάφεραν και έκαναν εθνοσυνελεύσεις χωρίς τουρκική απειλή. Ενώ στις 18 Μαρτίου 1844 και μετά από πιέσεις, κατάφεραν να υπογραφεί το πρώτο Σύνταγμα.
Μερικοί ήρωες οι οποίοι πρωταγωνίστησαν όλα αυτά τα χρόνια ήταν οι, Θ. Κολοκοτρώνης, Ι. Μακρυγιάννης, Γ. Καραϊσκάκης, Αθ. Διάκος, Κ. Κανάρης, Α. Μιαούλης , Οδ. Ανδρούτσος, Λ. Τζαβέλλας και πάρα πολλοί γνωστοί και άγνωστοι, αλλά στη λεβεντιά και τον ηρωισμό ασυναγώνιστοι.
Καλούμαστε λοιπόν να θυμόμαστε και να τιμούμε όλους όσους θυσιάστηκαν για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Ας μας καθοδηγεί ο ηρωισμός τους, ας μας διδάσκουν οι πράξεις τους. Ας ζούμε και ας ενεργούμε συλλογικά, ας είμαστε αγαπημένοι και ενωμένοι. Ας έχουμε ομοψυχία και ας καταπολεμήσουμε τις έχθρες, τις ζήλιες και τα πάθη.
Αλλά το σημαντικότερο είναι να μην αφήσουμε τον καθένα να αμφισβητήσει την
ελληνική ιστορία και τις θυσίες του περήφανου λαού μας. Μόνο εδώ υπάρχει Αλαμάνα, Σούλι, Μεσολόγγι, Χίος, Αρκάδι.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη
Χαίρε ω! χαίρε ελευθεριά!
ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
Παναγιώτης Λάιος
Υποδ/ντής 2ου Δημ. Σχ. Ιλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου